nieznajmy zagrożenie
Edukacja

Nieznajomy – zagrożenie

Ostatnio rozmawiałam z nieznanymi ludźmi, którzy pytali mnie o drogę. W tym czasie przy mnie były moje córki. Po chwili rozmowy usłyszałam, że są bardzo ładnymi dziewczynkami, a w kierunku nich padło pytanie: „Chodźcie, pójdziecie z ciocią i wujkiem?” Ja jako matka byłam bardzo spokojna, gdyż moje dzieci są bardzo wyedukowane w temacie zagrożenia jakie płyną w kontaktach z nieznajomymi. Córki nie odpowiedziały na to pytanie, lecz wymownie spojrzały na obcych nam ludzi chowając się za moimi plecami czując się schronione i pewne tego, że przy mnie są bezpieczne.  Ale czy takie pytanie od nieznajomych w ogóle powinno paść? Mimo iż był to tylko żart? Co by było w momencie, gdy całkiem inne dzieci zareagowałyby w inny sposób niż moje? Może podałyby rękę i oddaliły się w nieznanym kierunku z nieznajomym? W jaki sposób nauczyć dzieci, kiedy i jak mają reagować na słowa nieznajomych?

My jako rodzice powinniśmy zadać sobie pytanie czy nasze dziecko potrafiłoby odmówić nieznajomemu przyjęcia cukierka bądź wspólnego spędzania czasu? Czy nasze dziecko da się przekonać obcej osobie by wpuściło ją do domu podczas gdy rodzice są nieobecni? Czy dziecko wie, że powinno wołać o pomoc i bardzo głośno krzyczeć w momencie, gdy nieznajoma dorosła osoba je zaczepia budzi niepokój bądź sprawia mu ból?

W kontakcie z nieznajomymi osobami warto nauczyć dziecko trzech ważnych kroków. Pierwszym z nich jest odmowa w postaci słowa „nie” a w razie potrzeby głośny krzyk. Kolejnym krokiem jest nauczenie szybkiego odejścia od tej osoby by nie przybywało dłużej w jej towarzystwie, oraz jako trzeci krok to poproszenie o pomoc innych dorosłych w tej trudnej sytuacji i zasygnalizowanie, że dzieje się coś niedobrego.

Ważne jest również omówienie z dzieckiem różnych sytuacji, które mogą je spotkać w życiu codziennym. Jedną z nich jest na przykład zapytanie co dziecko zrobi, kiedy się zgubi. I tu warto wskazać dziecku co powinno wykonać. Przykładowo: „Nie odchodź z tego miejsca nie oddalaj się czekaj aż cię znajdę, bo na pewno będę cię szukać”. Natomiast jeśli dziecko zagubi się w sklepie warto by podeszło do pani sprzedającej i użyło krótkiego komunikatu: „Zgubiłem się proszę o znalezienie moich rodziców w sklepie”.

Bardzo często w telewizji jak i w Internecie można obejrzeć filmy, w których następują prowokacje dzieci przez inne osoby które proszą dziecko by poszło z nim w zamian za pokazanie na przykład malutkich, ślicznych piesków czy innych zwierzątek. Należy uczyć dziecko, że w tym momencie nie wolno ufać obcemu i trzeba powiedzieć stanowcze „nie” jak i szybko oddalić się bez wchodzenia w dalszą dyskusję. O każdej sytuacji dziecko powinno poinformować rodziców.

A co może zrobić dziecko, jeśli ktoś będzie je zaczepiał i nie będzie umiało sobie w tej sytuacji poradzić? Warto by dziecko wiedziało, aby jak najszybciej pobiegło do innej osoby z otoczenia i powiedziało głośno, że dana osoba je zaczepia wskazując na nią. W ten sposób dziecko zasygnalizuje swoje obawy i niebezpieczeństwo.

Obojętnie w jakich sytuacjach z nieznajomym będzie postawione dziecko to ma do wykonania zawsze jedną czynność: sprzeciwić się nieznajomemu dorosłemu! Jeśli dziecko tego będzie nauczone to w sytuacji kontaktu z nieznajomym po prostu zrobi to czego nauczyli go rodzice i posłusznie to polecenie wykonana bez żadnego, ale.

A czy w ogóle wasze dziecko wie kim jest osoba, którą określamy „nieznajomym”? Czy nieznajomym możemy nazwać panią Zosię, która pracuje w pobliskim warzywniaku albo czy to będzie osoba, którą spotka na przystanku autobusowym jadąc do szkoły? A może to będzie starsza pani, która w parku karmi kaczki i chce razem z dzieckiem wspólnie wykonać tą czynność? Warto również podkreślić fakt, że krzywdę dziecku mogą też zrobić osoby, które zna i którym ufa.

Kwestie bezpieczeństwa należy z dzieckiem bardzo szeroko omówić tak by nie było żadnych wątpliwości.

Dziecko powinno również wiedzieć, że nigdy nie ma otwierać drzwi w domu, gdy zapuka do nich ktoś obcy nawet gdy będzie zapewniać, że jest tu z polecenia ich rodziców. Dzieci starsze wychodząc z domu, zawsze powinny swoich rodziców informować, gdzie będą przebywać i z kim oraz o której wrócą. Należy uczulić dzieci na to, że nie powinny chwalić się tym co cennego mają w domu oraz by nie podawały informacji nikomu o której rodzice wracają do domu z pracy.

Dzieci bawiące się poza domem powinny znać zasady, które obowiązują je w tym czasie. Jest zobowiązane bardzo ostrożnie podchodzić do kontaktów, z osobami których nie znają. Jeśli pojawią się zaczepki osób nieznajomych to dziecko o każdej takiej sytuacji musi niezwłocznie poinformować rodziców. W żadnym wypadku nie może podawać swojego adresu zamieszkania i nie może brać od nieznajomych różnego rodzaju słodyczy, zabawek czy owoców. Dziecko powinno wiedzieć, że nie może wsiadać czy podchodzić blisko samochodu osób nieznanych. Dzieci, które posiadają telefony komórkowe muszą mieć świadomość, że w przypadku problemów czy zagrożenia mają prawo zadzwonić na policję, straż miejską, pogotowie ratunkowe bądź straż pożarną. Ale te kwestie trzeba omówić, tak by dziecko wiedziało w jakich sytuacjach może użyć numerów alarmowych i że nie może w kierunku tych służb robić sobie żartów.

Dzieci kontakt z nieznajomymi mogą mieć nie tylko w świecie rzeczywistym, ale również poprzez Internet. Dlatego korzystając z Internetu z komputera, laptopa musi wiedzieć, iż nie wolno mu podawać nazwiska oraz wieku czy numeru telefonu a zwłaszcza adresu zamieszkania. Dziecko nie może mówić o codziennych zwyczajach, które obowiązują w jego rodzinie, czyli na przykład, kiedy rodzice chodzą do pracy albo z jakich usług restauracji korzystają bądź gdzie uczęszczają do szkoły. Należy uczulić dzieci na to, że gdy rozmawiają z obcymi osobami przez Internet muszą pamiętać o tym, że to co piszą do nich osoby z drugiej strony ekranu nie zawsze będzie prawdą. Osoby te mogą ukrywać swoje nastawienie oraz negatywne cechy charakteru tak by móc utrzymać kontakt z dzieckiem, zdobyć jego zaufanie i osiągnąć swój cel. W żadnym wypadku poprzez Internet jak i osobiście nie może dziecko umawiać się z obcymi na spotkania albo zawierać z nimi jakichkolwiek transakcji.

 

Karolina Prudło
mgr Karolina Prudło – pedagog. Prowadzi działalność pod nazwą Matka – Pedagog. Świadczy usługi w formie: konsultacji pedagogicznych on-line , wspierających sesji telefonicznych, webinarium i szkoleń (szczegóły: matkapedagog.pl). Autorka artykułów o tematyce rodzicielstwa bliskości, rodziny, dzieci. Przekazuje społecznie wiedzę m.in. na Instagramie: @matka.pedagog

Dodaj komentarz

Ta strona korzysta z ciasteczek, aby świadczyć usługi na najwyższym poziomie. Dalsze korzystanie ze strony oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. more information

The cookie settings on this website are set to "allow cookies" to give you the best browsing experience possible. If you continue to use this website without changing your cookie settings or you click "Accept" below then you are consenting to this.

Close