Dziecko idzie do przedszkola

Dziecko zostało zapisane do wybranego przez rodziców przedszkola i wyniki rekrutacji są pozytywne – dziecko jest przyjęte. Pierwsza reakcja rodziców to ulga i okrzyk: „hura, moje dziecko idzie do przedszkola!!!!” A jednak poukładane dotychczas życie z dniem 1 września staje na głowie – dziecko nie pozostaje, jak dotychczas, z bliską osobą w domu, a każdego ranka jest budzone i z plecakiem wyrusza do przedszkola.
Pierwszą wielką zmianą w życiu dziecka jest przekroczenie progu przedszkolnego. To najtrudniejszy i znaczący moment w jego życiu. Dla wielu dzieci to pierwsze tak długie rozstanie z rodzicami i bliskimi osobami, kontakty z dużą grupą rówieśników, nieznany budynek, obce osoby, inne zabawki, nowe reguły i zasady zachowania.
Nowe przedszkolne środowisko jest dla dziecka wielką niewiadomą, może przysporzyć mu sporo problemów i ] trudności. Może powodować poczucie zaburzenia bezpieczeństwa, zagubienie, wywołać negatywne emocje, takie jak: płacz, krzyk, niechęć do zabawy, częste pytania: „kiedy przyjdzie po mnie mama?” itp.
Rodzina i przedszkole to dwa najważniejsze środowiska, które muszą ze sobą współpracować, by proces adaptacji przebiegał łagodnie i nie był dla dziecka stresujący.

Jak ułatwić dziecku start w przedszkolu?
Lipiec i sierpień to najlepsze miesiące na przygotowanie pociechy na pójście do przedszkola:
• jeżeli dziecko nigdy nie rozstawało się z rodzicami należy podjąć próby pozostawienia go na kilka godzin pod opieką bliskich osób,
• należy często rozmawiać z dzieckiem o przedszkolu (zabawach, kolegach, rysowaniu, wycinaniu, malowaniu),
• wskazane jest, aby dziecko poznało wcześniej budynek przedszkolny, plac zabaw,
• od czerwca do sierpnia warto spacerować w pobliżu przedszkola,
• dziecko z rodzicami powinno wybrać się na wspólne zakupy rzeczy potrzebnych do przedszkola (ubrania, obuwie na zmianę itp.),
• należy skorzystać z dni otwartych, adaptacyjnych organizowanych przez przedszkole,
• powinno się usamodzielniać dziecko poprzez kształtowanie nawyków wykonywania czynności „samoobsługowych”.

Pójście dziecka do przedszkola to czas trudny również dla jego rodziców, którzy mogą mieć rozterki w momencie rozstania. To egzamin z cierpliwości, konsekwencji i mądrej miłości.

Adaptacja w przedszkolu na pewno się powiedzie, jeżeli będziesz przestrzegać reguł:
• ciesz się wraz z dzieckiem z rozpoczęcia jego edukacji w przedszkolu,
• nie artykułuj przy dziecku twoich wątpliwości – że martwisz się jak sobie poradzi,
• zarezerwuj sobie czas na rozstanie z dzieckiem w szatni przedszkolnej, ale nie przeciągaj go w nieskończoność,
• nie ulegaj i nie zabieraj dziecka do domu, jeżeli nie chce zostać w przedszkolu,
• pozwól dziecku zabrać ze sobą ulubioną zabawkę lub przytulankę,
• nie strasz dziecka przedszkolem („taki jesteś mądry, pójdziesz do przedszkola, tam ci pokażą”, „jak nie będziesz grzeczny, pani postawi cię do kąta”),
• chwal często dziecko,
• nie porównuj swojego dziecka z innymi rówieśnikami,
• określ czas odbioru dziecka i dotrzymuj słowa,
• poinformuj nauczycielkę o szczególnych upodobaniach i przyzwyczajeniach, ewentualnych deficytach rozwojowych – dokładna informacja o twoim dziecku pozwoli nauczycielce na jego indywidualne traktowanie.

Trzeba pamiętać, że przedszkole to czas obcowania w grupie rówieśników, usamodzielniania i uspołeczniania dziecka. Wiek przedszkolny można porównać do jazdy na rowerze – trzeba wiedzieć, kiedy puścić kijek.

Elżbieta Dominikowska
Nauczyciel, dyrektor Gminnego Przedszkola Publicznego w Bogdańcu