Dziecko w podróży – choroba lokomocyjna

Podróżowanie z dzieckiem może być mocno uciążliwe, szczególnie jeśli boryka się ono z objawami choroby lokomocyjnej. U niektórych występują one podczas jazdy samochodem, u innych kinetoza pojawia się po wejściu na pokład statku czy samolotu. Zdarza się także tak, że korzystanie z komunikacji miejskiej staje się prawdziwą udręką. Na szczęście obecnie można liczyć na wiele pomocnych preparatów dostępnych w aptekach, które łagodzą symptomy choroby lokomocyjnej. Trzeba tylko pamiętać o tym, aby stosować je na kilkadziesiąt minut przed planowaną podróżą. Lepiej przyjąć środek profilaktycznie niż potem męczyć się przez całe wakacje w trakcie jazdy.

 

Choroba lokomocyjna często spotykanym problemem u dzieci

 

Choroba lokomocyjna może pojawić się w różnym wieku, dotyczyć podróżowania rozmaitymi środkami transportu. Do pojawienia się szeregu nieprzyjemnych objawów dochodzi w momencie nieprawidłowego odbierania bodźców przez narząd równowagi i wzroku. Oczy widzą poruszający się obraz, ale błędnik nie odnotowuje wykonywania żadnych ruchów. Do mózgu docierają sprzeczne informacje co niestety jest prostą drogą do wystąpienia różnych symptomów. U każdego  dziecka mogą być one nieco inne, czasem występują wszystkie naraz: uczucie osłabienia, znużenie, ogólne rozbicie, zmęczenie, nadmierna senność, trudności w oddychaniu, ból zawroty głowy, duszności, pocenie się, bladość, ślinotok, wymioty, nudności, letarg, odrętwienie. Przyczyn choroby lokomocyjnej jest wiele.

 

Dzieci są bardziej narażone na kinetozę niż dorośli. Objawy choroby nasilają się zwykle w przypadku spożycia ciężkostrawnego pokarmu przed podróżą, to samo dotyczy drażniących zapachów, dynamicznej jazdy samochodem, pokonywania wyboistych i krętych dróg, braku dopływu świeżego powietrza. Jedynie niemowlęta nie borykają się z kinetozą. Z objawami choroby lokomocyjnej zmagają się głównie dzieci od drugiego do dwunastego roku życia. Kinetoza dotyka głównie dzieci między czwartym a dziesiątym rokiem życia. Warto jednak wiedzieć, że u większości dzieci objawy choroby lokomocyjnej znikają samoistnie po ukończeniu szóstego roku życia, co wynika głównie z rozwinięcia się układu nerwowego. Oczywiście nie brakuje też przypadków osób dorosłych, które borykają się z kinetozą od dziecka lub nawet przez całe życie.

 

Jakie substancje czynne można znaleźć w preparatach stosowanych u dzieci przy chorobie lokomocyjnej?

 

W przypadku małych dzieci warto wybrać preparaty przeciwdziałające kinetozie o naturalnym składzie. Im mniej syntetycznych substancji, tym lepiej. Wspaniale sprawdzają się środki mające w swoim składzie kłącze imbiru, które niweluje nudności. Substancje aktywne zawarte w imbirze wzmagają wydzielanie śliny, soku żołądkowego i żółci, dzięki czemu skutecznie niwelują nudności i zapobiegają wymiotom. Jako że przyjmowanie tabletek może być problematyczne, to warto szukać preparatów w bardziej przystępnej formie podania, czyli w postaci lizaków i syropów. Dostępne są również leki homeopatyczne w formie kropli lub małych granulek, łatwe do podania. Wspomagająco przy objawach choroby lokomocyjnej stosuje się leki zawierające następujące substancje czynne cocculus indicus, nux vomica, tabacum i petroleum rectificatum. Polecić można również tabletki z zingiberis rhizomą. Wskazaniami są nudności i wymioty. Warto przyjmować je profilaktycznie, czyli przed podróżą różnymi środkami transportu.

 

Co stosuje się przy kinetozie?

 

Przy chorobie lokomocyjnej pomocne są gumy lecznicze, które zawierają difenhydraminę. Wykazuje ona działanie przeciwwymiotne, zapobiega nudnościom. Można liczyć także na działanie przeciwhistaminowe i miejscowo znieczulające. Zaleca się żuć gumę na około pół godziny przed podróżą. Można również znaleźć preparaty mające w składzie difenhydraminę i kofeinę. Połączenie to przeciwdziała wystąpieniu objawów choroby lokomocyjnej w postaci nudności, wymiotów i zawrotów głowy. U dzieci świetnie sprawdza się również syrop zawierający prometazyny chlorowodorek. Substancja ta działa przeciwalergicznie, uspokajająco i przeciwwymiotnie. Wspomagająco przy nudnościach stosowane są leki homeopatyczne, które mają w składzie następujące substancje: cephaelis ipecacuanha, aethusa cynapium, strychnos nux – vomica, apomorphinum hydrochloricum, colchicum autumnale, strychnos ignatii. W aptekach dostępne są także specjalne opaski Sea-Band, które uciskają odpowiednie punkty spustowe, co przeciwdziała nudnościom. Warto wobec tego spróbować akupresury, bo nie wiąże się to z żadnymi negatywnymi skutkami ubocznymi, w przeciwieństwie do stosowania niektórych leków.

 

Co robić, aby przeciwdziałać chorobie lokomocyjnej?

 

Jeśli dziecko zmaga się z chorobą lokomocyjną, to ważne będzie przestrzeganie kilku istotnych zasad, aby nie nasilać objawów. Podróż musi być dobrze zaplanowana, trzeba uwzględnić częste przerwy. Są one potrzebne do tego, aby dziecko mogło się trochę poruszać, zaczerpnąć świeżego powietrza, odpocząć, odreagować. Świetnie sprawdza się podróżowanie w nocy raz w czasie planowanej drzemki dziecka. W ten sposób można liczyć na to, że dziecko prześpi spora część trasy. Istotne jest to, aby nie dawać mu do jedzenia niczego ciężkostrawnego przed jazdą. Oczywiście nie zaleca się podróżowania na czczo, ale posiłek powinien być lekkostrawny. Zadbać należy o to, aby dziecko wypoczęło przed podróżą, dzięki czemu lepiej ją zniesie.

 

Kolejną kwestią jest to, aby poruszać się spokojnie, unikać dynamicznej jazdy. Kierowca powinien uważać na nagłe hamowania i nadmierne przyspieszenie, bo może to nasilać objawy kinetozy. Znaczenie ma również temperatura w samochodzie, nie może być ona za wysoka. Bardzo ważne będzie zapewnienie dziecku stałego dostępu do świeżego powietrza. Pozbyć trzeba się z auta intensywnych zapachów, które są wręcz niewskazane w przypadku osoby zmagającej się z chorobą lokomocyjną. Istotne jest to, aby zredukować do minimum dodatkowe bodźce dla dziecka. Nie powinno ono podczas jazdy rysować, oglądać bajek ani czytać, bo tego typu aktywności wzmagają symptomy kinetozy.